از عبد اللَّه بن قاسم بطل از امام صادق (علیه السلام) در تفسير قول خدا تعالى (4- الاسراء) – وَ قَضَيْنا إِلى بَنِي إِسْرائِيلَ فِي الْكِتابِ لَتُفْسِدُنَّ فِي الْأَرْضِ مَرَّتَيْنِ«قضاوت و پيشبينى كرديم نسبت ببنى اسرائيل در آن كتاب»«كه محققا شماها دو بار در زمين تباهى ببار آوريد» فرمود (نظر دارد) بكشتن على بن ابى طالب (ع) و نيزه زدن بحسن (ع) َ «لَتَعْلُنَّ عُلُوًّا كَبِير»«و هر آينه بنهايت گردنفرازى كنيد» فرمود كشتن حسين (ع) است «فَإِذا جاءَ وَعْدُ أُولاهُما »«پس هر گاه موعد نخست آنها در رسد» يعنى هنگام پيروزى خونخواهان حسين (ع) «بَعَثْنا عَلَيْكُمْ عِباداً لَنا أُولِي بَأْسٍ شَدِيدٍ فَجاسُوا خِلالَ الدِّيارِ »«بفرستيم بر سر شماها بندگان خود را كه سخت دلير و جنگ آورند تا در درون خانمانها را جستجو کنند » مقصود مردمى هستند كه خدا پيش از ظهور امام قائم (ع) مى فرستد و هيچ كس را كه مسئول خونى است در خانواده محمد (ص) وانگذارند جز اينكه او را بكشند «وَ كانَ وَعْداً مَفْعُولًا»«و موعد ديگر هم شدنى است» يعنى ظهور امام قائم (ع).
الكافي (ط – الإسلامية)، ج8، ص:206
واقعا خیلی عالی بود