امام سجاد: «يا عمّ لو انّ عبدا زنجيا تعصّب لنا أهل البيت لوجب على الناس موازرته[معاونته]» بحار ج45،/365
«ای عمو! اگر حتي یک غلام زنگی برای ما اهل بيت اعمال تعصب ورزد[و به خونخواهی ما اقدام نماید] بر مردم واجب است او را تقویت نمایند.»
جوششش خون حسین تا روز ظهور
از امام سجّاد عليه السلام نقل شده است كه فرمود: «امام حسين عليه السلام (در مسير كربلا) در هيچ منزلگاهى فرود نيامد و كوچ نكرد، مگر آن كه از «يحيى بن زكريّا» پيامبر بزرگ خدا وكشته شدن وى ياد فرمود، و روزى چنين فرمود:«وَ مِنْ هَوانِ الدُّنْيا عَلَى اللَّهِ أَنَّ رَأْسَ يَحْيَى بْنَ زَكَرِيَّا اهْدِىَ الى بَغِىٍّ مِنْ بَغايا بَني إِسْرائيلَ ؛ از پستى دنيا نزد خداوند همين بس كه سر «يحيى بن زكريّا» را براى زناكارى از زناكاران بنى اسرائيل هديه بردند!».[1]،[2]که البته شهادت امام حسين ع نيز از جهاتى همانند شهادت حضرت يحيى (علیه السلام) بود.[3]
پیش بینی امام حسین علیه السلام درباره شهادت خود
در پايان اين ماجرا مى خوانيم امام حسين عليه السلام به فرزندش امام سجّاد عليه السلام فرمود:«يا وَلَدِي يا عَلِىُّ وَاللَّهِ لا يَسْكُنُ دَمِي حَتّى يَبْعَثَ اللَّهُ الْمَهْدِىَّ فَيَقْتُلَ عَلى دَمِي مِنَ الْمُنافِقِينَ الْكَفَرَةِ الْفَسَقَةِ سَبْعينَ أَلْفاً؛ فرزندم! على جان! به خدا سوگند خون من آرام نخواهد گرفت تا آنگاه كه خداوند (فرزندم) مهدى (عج) را مبعوث كند و او هفتاد هزار تن از منافقين كافر و فاسق را به قتل برساند».[4]،[5]
4 مناقب ابن شهر آشوب؛ ج 4؛ ص 92 ، بحارالانوار، ج 45؛ ص 89.
توصیه اهل بیت بر دعا برای خونخواه امام حسین در رکاب امام زمان
الإمامُ الباقرُ عليه السلام ـ في حديثِ زِيارَةِ الحُسَينِ عليه السلام يَومَ عاشوراءَ مِن بُعدٍ ـ : ثُمَّ ليَندُبِ الحسينَ عليه السلام و يَبكيهِ ، و يأمُرُ مَن في دارِهِ مِمَّن لا يَتَّقيهِ بِالبُكاءِ عَلَيهِ ··· و لِيُعَزِّ بَعضُهُم بَعضا بِمُصابِهِم بِالحُسَينِ عليه السلام ··· قُلتُ : فكَيفَ يُعَزّي بَعضُنا بَعضا ؟ قالَ : تَقولونَ : أعظَمَ اللّه ُ اُجورَنا بِمُصابِنا بِالحُسَينِ ، و جَعَلَنا و إيّاكُم مِنَ الطّالِبينَ بِثارِه مَعَ وَلِيِّهِ الإمامِ المَهدِيِّ مِن آلِ مُحَمَّدٍ عليهم السلام .[مصباح المتهجّد : 772.]
امام باقر عليه السلام ـ در حديث زيارت حسين عليه السلام در روز عاشورا از مسافت دور ـ فرمود : سپس، براى حسين عليه السلام گريه و زارى كند و به كسانى كه در خانه اش هستند و از آنها تقيه نمى كند دستور دهد كه براى او بگريند··· و در سوگ حسين عليه السلام به يكديگر تسليت گويند··· عرض كردم: چگونه به همديگر تسليت بگوييم؟ حضرت فرمود: بگوييد: خداوند اجر ما را به سبب مصيبتى كه از حسين به ما رسيده بزرگ گرداند و ما و شما را از كسانى قرار دهد كه در كنار ولىّ دم او، امام مهدى از خاندان محمد عليهم السلام ، به خونخواهى او بر مى خيزند.
خونخواهی قبل از ظهور امام زمان
امام صادق عليه السلام درباره قول خداوند متعال: «و بر بنى اسرائيل در كتاب مقرر داشتيم كه در زمين دو بار فساد خواهيد كرد» فرمود: كشتن امام على بن ابى طالب عليه السلام و طعنه زدن به امام حسن عليه السلام است. «و قطعاً به سركشى بسيار بزرگى برخواهيد خاست»، كشتن امام حسين عليه السلام است. «پس زمانى كه وعده اول آن دو فرا رسد»، يعنى زمانى كه پيروزى خونخواهان حسين عليه السلام برسد، «بندگانى از خود كه سخت نيرومند هستند بر شما مبعوث مىكنيم، پس در خانهها به تجسس در آيند»، آنها گروهى هستند كه خداوند آنها را قبل از خروج قائم عليه السلام مبعوث مىكند. پس خونى (و مسئول خونى) از آل محمد به جاى نگذارند، مگر آنكه او را بكشند. «و آن وعدهاى انجام شدنى است»، يعنى خروج قائم عليه السلام.
خونخواهی امام زمان
در دعاى ندبه- كه منتظران در فراق حضرت مهدى عجل الله تعالى فرجه الشريف با سوز و گداز مىخوانند- حضرت به عنوان خونخواه همه پيامبران و فرزندانشان و خونخواه شهيد كربلا معرفى شده است:
أَيْنَ الطَّالِبُ بِذُحُولِ الْأَنْبِيَاءِ وَ أَبْنَاءِ الْأَنْبِيَاءِ، أَيْنَ الطَّالِبُ بِدَمِ الْمَقْتُولِ بِكَرْبَلَاءَ.
نيز در تفسير مزبور از امام محمّد باقر عليه السّلام روايت ميكند كه در تفسير آيه وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً الى آخره ميفرمايد: منظور از اين آيه امام حسين عليه السّلام ميباشد، زيرا آن بزرگوار مظلومانه شهيد شد و ما امامان خونخواه آن حضرت هستيم. هنگامى كه قائم ما خاندان قيام كند خون امام حسين را طلب خواهد كرد. او بقدرى از قتله امام حسين را ميكشد كه خواهند گفت: در قتل اسراف ميكند. امام باقر عليه السّلام فرمود: منظور از مقتول، امام حسين و منظور از خونخواه حضرت قائم و منظور از اسراف در قتل كشتن غير قاتل ميباشد و منظور از يارى شدن اين است كه از دنيا نخواهد رفت تا اينكه مردى از آل رسول صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم زمين را پر از عدل و داد كند همان طور كه پر از ظلم و ستم شده باشد و او را يارى نمايد.
انتقام گرفتن از دشمنان اهل بيت عليهم السلام و اجراى عدالت از مهمترين مأموريتهاى حضرت به شمار مىرود. «منتقم» يكى از القاب آن حضرت است و انتقام خون به ناحق ريختهشده امام حسين عليه السلام را مىگيرد. در روايات نيز به اين مسئله اشاره شده است.
امام صادق عليه السلام مىفرمايد:
لَمَّا كَانَ مِنْ أَمْرِ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ مَا كَانَ ضَجَّتِ الْمَلَائِكَةُ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى وَ قَالَتْ: يَا رَبِّ يُفْعَلُ هَذَا بِالْحُسَيْنِ صَفِيِّكَ وَ ابْنِ نَبِيِّكَ. قَالَ: فَأَقَامَ اللَّهُ لَهُمْ ظِلَّ الْقَائِمِ عليه السلام وَ قَالَ بِهَذَا أَنْتَقِمُ لَهُ مِنْ ظَالِمِيهِ؛ (مجلسى، 1384: ج 51، 68)
در آن ساعتى كه دشمنان، حسين عليه السلام را به قتل رساندند، فرشتگان در حالى كه ناله سر داده بودند، خطاب به پروردگار عرض كردند: پروردگارا، آيا با حسين برگزيده و فرزند پيامبرت چنين مىكنى؟ آنگاه خداوند متعال شبح قائم را به آنان نشان داد و پس از اشاره به آن فرمود: اين قائم از دشمنان حسين عليه السلام انتقام خواهد گرفت.
در دو فراز از فرازهاى زيارت عاشورا نيز از خداوند، خونخواهى حسين عليه السلام با يارى امام عصر عجل الله تعالى فرجه الشريف را مىطلبيم. «1»
شعار یاران امام زمان
شعار ياران حضرت در هنگام خونخواهى، «يا لثارات الحسين» است (مجلسى، 1384: ج 52، 208).
