شهید اول: حسینعلی عالی در ۱۹ دی ۱۳۶۵، شب عملیات کربلای ۵ در حالیکه لباس غواصی بر تن داشت پشت سیم های خاردار حلقوی دشمن گیر کرد. دشمن در حال هدف قرار دادن همه نیروهایی بود که در پشت سر حسین حرکت کرده بودند. در اینجا بود که حسینعلی خود را بر روی سیم های خاردار انداخت تا نیروها از روی او عبور کنند. پس از آنکه نیروها از روی وی عبور کرده و خط دشمن را شکستند متوجه جسم بی جان حسینعلی گردیدند که بر روی سیم های خاردار افتاده و با چهره ایی معصوم به ملکوت عروج کرده بود.
شهید دوم: مسلم کیخا در ۲۵ بهمن ۱۳۸۵ به محض مشاهده تروریست‌ها که اتوبوس سپاه پاسداران را در زاهدان منفجر کردند، با تروریستی که روی موتور بود، درگیر شد و تروریست دیگر که برای آزادی دوستش برمی‌گردد با شلیک گلوله‌های پی‌درپی تلاش می‌کند او را آزاد کند؛ اما او با اینکه 8 گلوله به بدنش اصابت می‌کند با ذکر «یاحسین» تروریست را محکم گرفته بود و نگذاشت تروریست جنایتکار فرار کند تا اینکه اهالی محل و مأموران امنیتی سر می‌رسند و هر دو تروریست را دستگیر می‌کنند.
شهید سوم: محمد گلدوی در ۲۴ تیر ۱۳۸۹ طبق معمول همیشه به مسجد جامع رفت. صفوف نماز بسته شد و محمد داخل مسجد بود. ناگهان صدای خانم‌های مامور بازرسی ورودی مسجد بلند شد. محمد را صدا زدند. عامل انتحاری خودش را به شکل خانمی در آورده بود. چادری به سر کرده بود و خانم‌های بخش بازرسی نیز متوجه مشکوک بودنش شدند. محمد از پشت سر او را در بغل گرفت. با تمام قوا عامل انتحاری را به حیاط مسجد برد؛ عامل انتحاری را کشیدن ضامن باعث شهادت محمد گلدوی شد ولی موفق به رفتن داخل شبستان مسجد نشد.
شهید چهارم: مسلم کریمی در ۱۶ فروردین ۱۴۰۳ در جریان حمله گروهک تروریستی جیش الظلم به کلانتری ۱۱ چابهار برای نجات جان دیگران، خود را روی نارنجک تروریست ها انداخت خودش به شهادت رسید ولی جان هم رزم هایش را نجات داد.
