nokhostin-ghiyam

اهمیت گرامیداشت نخستین قیام بخونخواهی امام حسین در هویت بخشی ، حجت الاسلام والمسلمین دکتر رهدار:

تمام منابع تاریخی گذشته ما شیعیان هر موقع در منگنه قرار می‌گرفتند و احساس می‌کردند از جانب یک عامل بیرونی داره آگاهانه هویت اون‌ها مورد حمله و هجمه قرار می‌گیره ، اینها معمولاً از طریق مراجعه به کربلای امام حسین علیه السلام  سعی کردند مقابله بکنند و هویت خودشون رو نگه دارند دشمنان هم این رو می‌دونستند یعنی مخالفین ما هم این رو می‌دونستند که در واقع مولفه ی کربلای  امام حسین علیه السلام یکی از مؤلفه‌های قوی هست  و به همین علت هم در صدر برنامه‌های تحقیقی و تالیفی آنها قرار می‌گرفت مثلاً در همان اول حضور امامان معصوم حالا در دوره بنی امیه که خب دشمنی اون‌ها با اهل بیت علیهم السلام کاملاً آشکار بوده و یا ، مثلاً در دوره بنی عباس که اون‌ها خودشون رو عموزاده‌های اهل بیت می‌دانستند وقتی به جاهای باریک می‌کشید شمشیر را از رو بکشند ، مدل دوره مثلاً فرض کنید که متوکل ،  اولین جایی رو که اون‌ها نشانه رفتند تا شیعیان را بزنند آیین‌های مربوط به احیای واقعه ی کربلا بوده و  شیعیان در مقابله بافشار حکومتی شیعیان از قضا پافشاری کردن بر احیای همین مولفه های کربلایی انگشت گذاشتن..

و آنقدر بر این مسئله پافشاری داشتن و بلکه خود آگاه بودن نسبت به این مسئله،؛ و حتی در تاریخ داریم که وقتی احیای امر کربلا مقتضی این شده که یک شیعه ای فرزند خودشو در بازار برده فروشان بفروشه و بیرق امام حسین علیه‌السلام رو برپا کنند ، از این کار دریغ نکردن و این کارو کردن

و تو این نکته اینو خواستم بگم که تو بحث هویت دینی در واقع بستر تاریخی کربلای امام حسین علیه السلام میشه گفت قوی ترین بستری هست که ما شیعیان تجربه کردیم ، مانند قوی کردن بستر تاریخی ما، بستر فرهنگی ما ، یا درون بستر هویت بخشی به ما...

خب ، در این مسئله ی واقعه کربلا و بعد امتداد تاریخی واقعه کربلا اینجور نیست که حتی همه شیعیان به یک اندازه در واقع در آن شریک باشند شما فرض کنید در صدر اسلام خود کوفه نقش پررنگی در نهضت توابین ایفا کرد ،یا در نهضت مختار و در نهضت زید بن علی، و حتی نهضت هایی که دور از کوفه اتفاق میوفتاد، این ها حمایت میشدن، مانند مثلا قیام شهدای فخر و قیام ابن طباطبا،

و در همون حال فرض کنید شیعیان شهری مثل مدینه به میدان نیامدن و همراهی نکردن…

اما ما مردم سیستان این افتخار رو داریم که در همون صدر اسلام برای بستری یعنی همون واقعه ی کربلا ، که بیشترین در واقع نقش رو در هویت سازی هم مسلمانان و بطور خاص هم شیعیان داشته ، و بلکه بعنوان اولین اقدام و حرکت اجتماعی سیاسی و اولین نهضت ایفای نقش بکنیم...، و این افتخار نسیب ما سیستانی ها شده از طریق به میدان آمدن به موقع آب و اجداد مان،،،حالا سالها بلکه قرن ها گذشته و ما از بازخوانی این واقعه محروم بودیم و به رقم اینکه مثلا در کتاب تاریخی و اسناد روایی اومده ، ما به دلایلی به این قضیه مراجعه نکردیم، و میتوان دلایل تحقیقی برایش ذکر کرد،،،

اما در هر حال در سالهای اخیر ، مخصوصاً به همت برادر عزیزمون حاج آقای محمد باقر حیدری نسب ،، این توجه در واقع عمومی شد و این ارتکاب در همه ی ما بوجود اومد و این مطالبه حتی در ما ایجاد شدو تبدیل به یک مطالبه شد، که ما در این روز بیایم و احد تاریخی مون رو با امام حسین علیه السلام مجدد تکریم کنیم و اون رو موثق کنیم ، و به عبارتی تمام سرزمین عراق رو تا گستره ی همه جهان عرب و حتی تا همین منطقه ی خودمون یعنی سیستان ، امتداد بدیم،

این حرکت ،حرکته بسیار مبارکیست،

و تلاشی صورت گرفته با محوریت حاج آقای حیدری نسب وبا همت خیلی از دوستان مثل همه تاریخ دانان در همه ی جای کشور و تهران ، این دغدغه شده، و خوشبختانه تا کنون با مانع جدی برخورد نکرده و این یه مسیری هست ، حالا زحمات خودشو داره ،ولی با این حال بنظر میرسه که  هماهنگی مسیولین بالا دست نظام ، بخواهند تقدیری از این قضیه و سالروز صورت بگیره، همینطور که معلومه هماهنگی لازم رو دارن...

خب این قضیه رو در واقع یه وظیفه ای مسئولین دارن، و یه وظیفه هم عزیزانی که امور اجرایی این قضیه رو به عهده دارن پیگیری میکنن این وظیفه رو دارن، و یه وظیفه هم عزیزان بصورت عام، روحانیت معزز ، مبلغین و مردم بر عهده دارن، این وظیفه ای هست که باید نشر داده بشه این اتفاق بزرگ.

من یکی دو تا نکته رو در این خصوص میخوام بیان کنم

یکی اینکه در مقام تبلیغ فرهنگ امام حسین علیه السلام و تبیین قیام سیستان برای خونخواهی واقعه ی کربلا، این تبیین بصورت در واقع بشکلی ایجاد نشه که حس ناسیونالیستی مردم و صفت نژادی هر قوم بر قوم دیگه غلبه نکنه

ببینید هر قوم و ملتی که به خونخواهی امام حسین علیه السلام بپا میخواست ما تکریم مون رو میکردیم و افتخار میکردیم، و این افتخار نه به علت نژاد و نه به علت ملیت و قومیت، نیست، هر گروهی هم برای قیام برمیخواست ما تکریم میکردیم و این افتخار از حیث افتخار مذهبیست

ما اول شیعه هستیم بعد سیستانی

این مسئله رو یجوری تبلیغ نکنیم که غیر سیستانی هایی که خواستن در این امر شرکت کنند، دلزده بشن، مانند مریدان و دوستداران امام حسین علیه السلام از قوم بلوچ، و یا از خراسانات و یا شیعیان کرمان و کلا جاهای مختلف دیگه

بخواهند ایفای نقش کنند و تکریمی بکنند اما با اینکه سیستانی نیستند دلزده بشوند و در واقع محروم بشوند

نه

این یک ادای دینی هست به خود آقا امام حسین علیه السلام و ادای دینی هست به بزرگان و اجداد مون

و ما معتقد هستیم اگر امام حسین علیه السلام رو تکریم بکنیم ، خود امام حسین علیه السلام ، بانیان این کار رو چه گذشتگان و چه افراد حال حاضر رو که این اقدامات رو انجام میدن ، در واقع تکریم خواهد کرد.

ما در مجرای تبلیغ این حرکت دینی ، حواسمون باشه که دور این دینی بودن حرکت کمرنگ نشه،

این نکته ایست که باید با تاکید گفت

نکته بعدی اینکه : دوستان یک رابطه ای هست میان هویت و تاریخ ؛ و ما از این جهت در واقع روی مسئله ی قیام سیستانی ها ایستادیم و این رو میخواهیم پاس بداریم

 رابطه ایست میام هویت و تاریخ

اصلا دوستان افراد و اقوامی که تاریخ ندارند مثل افرادیست که شناسنامه ندارند، همین مقدار بی هویت، و به اندازه ای بی هویت هست که اولین آدم بیاد ادعا کنه که من پدر شما هستم ، در لحظه ی اول این رو قبول میکنه و میره و فرزند اینها میشه، چون احساس می‌کنه که بلاخره من تبدیل به ما میشه و هویت جمعی پیدا می‌کنه

اگر اقوام تاریخ خودشون رو آشنا نباشند و با تاریخ خودشون بیگانه بشن، دو تا خطر دارد

یک خطر ابنکه بیگانگان میتونند تاریخی رو که اینها ازش اطلاع ندارند رو میتونند جابجا کنند ، تحریف کنند و کلا نابودش کنند

و خطر دوم اینکه میتونند تاریخ خودشون رو میتونند بنام خودشون بزنند و برای خودشون جعل کنند، مثل همون آدم بی شناسنامه ، میتونند هویت خودشون رو غالب کنند و بزرگی تاریخ اون فرد رو برای خودشون جا بزنند

اسرار بر اینکه ما قیام سیستانی ها در ماجرای کربلا رو احیا بکنیم و بهش توجه تاریخی بدیم ، به این علت هست که ما در واقع میخواییم برای مردم سیستان ، نوعی خود آگاهی تاریخی ایجاد بکنیم،

ما میخواییم بین مردم سیستان و گذشته ی تاریخی شون میخواییم یک پیوند ایجاد کنیم، و چقدر خوب هست که این پیوند در دل سنت های دینی باشه و به اصطلاح از طریق بستر های تاریخی باشند که اصیل هستند ، مثبت هستند، و کارآمدی اونها مثبت هست، مثل این در واقع قیام سیستانی ها...

اشکالی نداره ما برای اینکه خود آگاهی تاریخی پیدا کنیم بایدم بدونیم که زمانی مثلاً سیستان کانون خوارج بوده

ولی خب طبعا ما با خوارج نمیتونیم برای خودمون هویت تاریخی شتاب دهنده درست بکنیم، و نسبت به تحولات گذشته ی تاریخی مون باید اگاه باشیم.

اما آگاه بودن نسبت به اینکه خوارج در سیستان روزگاری محور بودنبا اینی که سیستانی ها روزگاری کاری کارستان کردند و بعنوان اولین قدم اجتماعی برای خونخواهی امام شهید شون اومدند به صحنه ، خب خیلی تفاوت داره...

استعمار وقتی معمولا توی یک منطقه ای وارد میشود ، یکی از نخستین اقداماتی که انجام میده، نخستین کارهایی که انجام میده، این هست که تاریخ قم رو میخواد تغییر بده، و خائن های تاریخی رو برملا میکنه و خادم های تاریخی رو به حاشیه میبره، بحث های حاشیه ای و انحرافی اون قم رو پررنگ میکنه، و این کاریست که استعمار انجام میده،

در تقابل با کار استعمار در واقع اونهایی که از طریق تاریخ میخوان، هویت خودشون روتقویت بکنن و تامیین کنند و داشته باشند، میان و توجه میدن خودشون و نسل های خودشون رو به تاریخ شون ،،، این توجه هر چقدر حداکثری باشه، به همان میزان مانعیت بیشتری میتونه برقرار کنه بر سر ، راه استعمار و بر سر راه تحقیر و تحریف...

ما در واقع دوستان میخواییم از طریق احیای مسئله ی قیام سیستانی ها یک جورایی هم در واقع میخواییم این مردم رو دعوت کنیم به تاریخ سیستان ،ولی مردم باید برن تاریخ رو مطالعه کنند ، حتی تاریخ تحولاتی که غیر مرتبط با موضوع کربلا هست رو هم باید مطالعه کنند تا وجود تاریخی اونها تقویت بشود، بویژه اینکه عزیزان بهتر میدانند که حضرت اقا همچنان فرمودن سیستان گردنه ی احد نظام سیاسی ماست، این گردنه ی احد اگر نسبت به در اصطلاح مکان تاریخی خودش وقوف پیدا نکنه و نتونه به اصطلاح منزلت تاریخی خودش که بتونه براش مقاومت ایجاد کنه، نتونه دست پیدا کنه ، خب خطر دوچندان میشه و احتمال اینکه مثلا فرض کنید این گردنه رو در یک غفلت تاریخی دشمنانی بخواهند بیایند بگیرند و سبک زندگی و سبک مذهبی اینجا رو تغییر بدن این احتمال بالا میره...

ما در هر حال خوشحال هستیم که به لطف امام حسین علیه السلام و به یاری و به همت عزیزانی در سیستان و دوستانی که با خاج آقای حیدری نسب دارند کار میکنند و زحمت میکشند، این فرصت رو پیدا کردیم که در واقع از قِبَل تاریخی که گره میخوره با امام حسین علیه الصلات والسلام وارد گذشته ی تاریخی مون بشیم ، در محور این عیار و این ترازو بیایم و در واقع بقیه ی کردار های تاریخی خودمون رو عیار سنجی بکنیم.

این خیلی خوب هست که حتی مثلا فرض کنید که به سیستانی ها این رو القا بکنیم که مبدا خاص سیستان رو ، روزی بزاریم که بیشترین در واقع و عمیق ترین احساس های امام شهیدشون رقم خورده ؛ مبدا مثلا تاریخ سیستانی ها در روزی هست که عشق و ارادت شون به امام شون در واقع عیار دار شده و بیشتر شده…

حالا اشکال هم نداره  که سراغ بقیه ی وقایع تاریخی بریم اما ما وقتی عزیمت  حرکت مون تو تاریخ سیستان ، و قیام مردم سیستان برای خونخواهی هست، خب این یک نقطه عزیمت اصیل و سنگین و هویت بخش و دینی و اینها هست،،، بر پایه ی این ترازو به راحتی می‌تونیم بر پایه ی این ترازو میتونیم باقی رخداد های تاریخی که طی کردیم ، مثل دالان خوارج که طی کردیم رو میتونیم اعتبار سنجی کنیم و نمره بدیم، این اهمیتی هست که در واقعه احیای این واقعه داره  که مارو با تاریخ قدسی مون در واقع آشنا میکنه. و در واقع ما باید پیگیری کنیم که انشالله در مباحث آینده و در سالهای آینده قطعا پیگیری خواهیم کرد که اونی که تاثیر قیام سیستانی ها به خونخواهی شهدای کربلا در مثلا فرض کنید که دینی رقم خوردن ادامه ی تاریخ سیستانی ها تا چه اندازه بوده و بی شک تردید نکنید که بابت اون اقدامی که پدران مون انجام دادن هم خودشون و هم نسل های اونها مورد لطف و کرامت ویژه ی امام حسین علیه الصلات والسلام قرار گرفتن ، خود تشییعی که من و شما داریم ، مرهون این لطف امام حسین علیه السلام

به پاس تشکر از پدرانه مون بوده که درواقع خونخواه یاران حسینی شدند‌، خب عذرخواهی میکنم از عزیزان که وقت شون رو گرفتم و من باز هم از همه بزرگوارانی که زحمات بی دریغ کشیدند، تشکر ویژه میکنم و از محضر عزیزان خداحافظی میکنم.

والسلام و علیکم والرحمه الله وبرکاته

1400/07/29